BRANDIJZER, o. (-s), haardijzer;
— (bij wondheelers en veeartsen) ijzer waarmede wonden worden gebrand; zijn geweten is met een brandijzer toegeschroeid, hij is in het kwade verhard;
— ijzer waarmede een merk wordt ingebrand.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: