Verkenning

betekenis & definitie

v. (-en), het verkennen ; in ’t bijz. als milit. term: al die handelingen waardoor men een nauwkeurige kennis tracht te verkrijgen, hetzij van de sterkte, de toestand en de stelling van de vijand, hetzij van alles wat een of andere landstreek, uit een militair oogpunt beschouwd, belangrijks oplevert: op verkenning uitgaan, uitzenden; — ook oneig. en fig.: iem. op verkenning uitzenden, om een situatie op te nemen : Cultuurhistorische Verkenningen (Huizinga); — (zeew.) (passief) in het zicht lopen, t.w. van kenbare landpunten.