(verdroeg, heeft verdragen),
1. van de ene plaats naar de andere dragen: boeken verdragen;
2.dulden, lijden, ondergaan: hij moet honger en dorst verdragen; hitte, koude kunnen verdragen, daartegen bestand zijn (ook van zaken gezegd); — soms bep. zonder morren dulden : indien gij de kastijding verdraagt (Hebr. 12 : 7); — beledigingen verdragen, verkroppen ; — abs.: gij hebt verdrag en, en hebt gedidd (Op. 2:3);
3. gebruiken zonder er last van te hebben : die spijs kan ik niet goed verdragen ; — hij kan veel wijn verdragen, veel wijn drinken J zonder dronken te worden ;
4. elkander verdragen, goed kunnen samenleven, met elkander overweg kunnen.
