Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Verbannen

betekenis & definitie

(verbande, heeft verbannen),

1. (vero.) in de ban doen: hij verbande hen en hunne steden (Num. 21: 3);
2. bannen, bij decreet of vonnis uitwijzen uit een bep. gebied, uit zijn vaderland; in ballingschap zenden: Napoleon I werd levenslang naar St.-Helena verbannen;
3. (fig.) verdrijven, weren: iets, iem. uit zijn gedachten verbannen.

< >