Toermalijn

betekenis & definitie

m. (-en) (als voorwerpsn.) en o. (als stofn.), een in vele variëteiten en zeer verschillende kleuren voorkomend hexagonaal mineraal dat grotendeels uit silicaten bestaat en bijzondere electrische en optische eigenschappen heeft; de blauwe en groene soorten rekent men tot de edelgesteenten: toermalijn wordt gebruikt in polarisatietoestellen en in de radiotechniek.