I. m. (-s), (gew. in Z.-Ned.),
1. spits uitsteeksel;
2. hoogste, uiterste puntje: op het tippeltje van 't huis.
II. Tippel m. (-s), Tippeltje, o. (-s), stippeltje, vlekje, spikkel, punt: op het blauwe zeegat dansten de menierode tippeltjes van de betonning.
III. m.,
1. het wandelen: aan de tippel zijn;
2. wandeling: dat is nog een hele tippel.
