Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

STEEKHOUDEND

betekenis & definitie

[het accent wisselt], bn.,

1. (eig. van grond) zich gemakkelijk latende spitten door de vaste samenhang, niet afbrokkelend : goede, steekhoudende grond ;
2. (flg.) degelijk, bestand tegen bedenkingen van anderen : steekhoudende argumenten.

< >