(<Er.), v.,
1. weergalm, weerklank; het meetrillen ; inz. het meetrillen bij een of meer bep. frequenties;
2. (scheik.) het verschijnsel dat de structuur van een verbinding niet kan worden beschreven door een structuurformule, doch voorgesteld moet worden door een superpositie van versch. zulke formules, die energetisch vrijwel gelijkwaardig zijn en slechts verschillen in de verdeling de valentie-electronen;
