Rekkelijk

betekenis & definitie

bn. bw. (-er, -st),

1. gerekt kunnende worden ; zacht, meegevend : rekkelijk leer ;
2. toegevend, inschikkelijk : rekkelijk van aard zijn : — (zelfst.) (hist.) de rekkelijken en de preciezen, de streng orthodoxe en de meer vrijzinnige Calvinisten.