(Fr.), m. (-s),
1. persoon die volgens opdracht of krachtens beroep rapport over iets uitbrengt, verslaggever: het rapport der commissie werd door een bijzondere rapporteur uitgebracht; — (in ’t bijz. in een parlement) lid dat namens een afdeling verslag uitbrengt over een wetsontwerp; verslaggever van een sectie kamerleden: commissie van rapporteurs, de verslaggevers van alle afdelingen tezamen; — rechter-rapporteur, raadsheer-rapporteur, rechter of raadsheer die ter terechtzitting in sommige gedingen verslag over de loop van het geding uitbrengt;
2. (wisk.) hoekmeter, graadboog.
