Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Palataal

betekenis & definitie

(<Lat.),

I. bn., gevormd door articulatie tegen het harde verhemelte: een palatale klank, articulatie.

II. zn. m. (...talen), medeklinker die gevormd wordt door articulatie van de tong tegen het palatum of harde verhemelte: I en n zijn palatalen.

< >