Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Oproerig

betekenis & definitie

bn. bw. (-er, -st), tot oproer geneigd; in oproer zijnde : een oproerig volk ; oproerige geschriften, die tot oproer aanzetten ; er heerst een oproerige geest onder het volk, het slaat gemakkelijk tot oproer over ; — bw. : oproerig bruist het bloed.

< >