Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Onderhoren

betekenis & definitie

(onderhoorde, heeft onderhoord), (gew., Zuidn.) ondervragen, verhoren, in verhoor nemen; inz. in toepassing op rechterlijke ambtenaren, die beschuldigden of getuigen in ’t verhoor nemen: een gerechtsdienaar bewaakte hem, terwijl men in het achterkamerken bezig was zijn vrouw te onderhoren.

< >