Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Ondergronds

betekenis & definitie

bn.,

1. zich onder de grond bevindende: on'dergrondse stengels; on'dergrondse geleiding; een ondergrondse spoonveg;
2. (fig.) heimelijk; niet openlijk (geschiedend): ondergrond'se bemoeiingen; de ondergrond'se beweging, tijdens de Duitse overheersing het georganiseerde verzet daartegen; ook zelfst.: hij behoorde tot. de ondergrondse.

< >