bn. bw. (-er, -st),
1. niet licht iets begrijpende, zo dom, onoplettend of weerbarstig, dat men niet verstaat, of niet verstaan wil, wat een ander zegt: jongen, wat ben je vandaag weer onbegrijpelijk! let toch beter op; kom, hou je maar niet zo onbegrijpelijk;
2. niet te begrijpen, niet te verstaan, onverstaanbaar, diepzinnig of duister: wat is hij gisteren in zijn wijsgerige bespiegelingen weer onbegrijpelijk geweest!
3. vreemd, buitengewoon of ingewikkeld, onverklaarbaar: welke zijn de redenen dezer onbegrijpelijke daad?; hun scheen het voorval onbegrijpelijk; zelfst.: iets onbegrijpelijks; — bw.: hij drukt zich dikwijls zo onbegrijpelijk uit;
4. buitengewoon (groot enz.), bijzonder: hij verslond het brood met onbegrijpelijke gulzigheid; een onbegrijpelijke angst vervulde hem; — als bw. van graad: onbegrijpelijk veel mensen hebben familie, vrienden of kennissen te Amsterdam; gij werkt onbegrijpelijk vlug.
