Gr. Mele'agros,
1. zoon van Oeneus en Althaea, een der Argonauten en hoofd van de jagersstoet die tegen het Calydonische zwijn optrekt en het doodt; in een twist over de huid van dit zwijn, die hij aan Atalante schonk, doodt hij twee broeders van zijn moeder ; deze gooit nu een stuk hout op het vuur waaraan Meleagers leven gebonden is en hij sterft (Ovid., Met. 8,267 vg.).
2. epigrammen- en elegieëndichter (± 100 v. C.), stelde ook een bloemlezing van oudere epigrammen samen, die de grondslag vormt van de Anthologie.
