I. o., (volkst.) moed, durf: begin nou eens als je lef hebt, als je durft;
— lef maken, drukte, brani schoppen;
— met groot lef, overmoedig;
— zuipen op lef, zonder te betalen;
— lust, zin, ik heb er geen lef in.
II. (gew.)
1. bw., laf, slap: die vis is lef, is slap, is niet best meer;
2. zn. v., mindere soort van tong.
