I. bn., (Ind.) moedig, dapper, kranig: een brani officier; zij is veel te brani; zij waagt te veel;
zich brani voelen, zich gewichtig gevoelen; parmantig : hij stapte brani op haar af;
II. zn. m. (-’s),
1. waaghals, durfal; onverschrokken, kranig persoon; ongunstig: bluffer, geurmaker;
2. kranigheid; ongunstig: brani schoppen, geuren, drukte maken; wat een brani, bluf, drukte.
