Kronkel

betekenis & definitie

m. (-s), sterke of lusvormige kromming, herhaaldelijk sterk gekromde lijn, vorm of gedaante, ofwel (concreet) deel van of plaats waar een voorwerp zulk een vorm vertoont: kronkels in een touw, in een rivier; de kronkels van een slang; — (oneig.) een rare kronkel in zijn hersens hebben, rare denkbeelden hebben; de kronkel in de darm hebben, koliek.