Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Koppelteken

betekenis & definitie

o. (-s),

1. (taalk.) kort streepje (-) als verbindingsteken tussen de delen van sommige samengestelde woorden; ook gebruikt als afbrekingsteken ;
2. (muz.) boogje dat aangeeft dat twee of meer noten van dezelfde toonhoogte als één noot moeten worden aangehouden.

< >