bn. (-er, -st),
1. begerig, gretig: hij is altoos happig; — meest in happig op iets zijn, er begerig naar zijn, er zeer op gesteld zijn ; — ik ben er niet happig op, niet gebrand;
2. (gew.) kras: je grootmoeder is nog een happig oud mens;
3. (Zuidn.) bevallig, lief;
4. (Zuidn.) bits, spijtig.
