Briljant, i

betekenis & definitie

zn. (-en), 1. m., aan beide kanten met facetten geslepen diamant (in tegenstelling met roos of rozet, waarvan slechts één zijde met facetten geslepen is), steeds & jour gezet; — 2. v., (drukk.) letter van drie punten; — II. bn. bw., zie BRILLANT.