Wij moeten bij de beschouwing van het woord stekeblind uitgaan van stokstijf; zo stijf als een stok. Op voorbeeld van dit woord ging men ook zeggen: stokoud en (vroeger) stoknar en stokblind.
In al die samenstellingen heeft het woorddeel stokgeen eigen betekenis meer; het werd eenvoudig een versterkend voorvoegsel. Daardoor verzwakte ook gemakkelijk zijn klinker. Men ging ook vormen met e en met i bezigen, vandaar stikdonker, in Zuid-Nederland stekezot en verder stekeblind voor: volkomen blind, vroeger ook stokblind.In een oud woordenboek wordt stekeblind in het Latijn vertaald met exoculatus. Blijkbaar dacht men bij steke-blind aan uitgen ogen.
