Er zijn woorden die in rang en aanzien stijgen en andere die dalen. Een voorbeeld van het eerste is maarschalk eigenlijk: paardenknecht.
Een voorbeeld van daling is het woord slecht (zie dat woord). Zo is ook het woord snol in aanzien gedaald. Vroeger kon het gebruikt worden voor een begerenswaardige vrouw. Vondel noemt zelfs de godin Venus een soete snol. Nu betekent het alleen: ontuchtige vrouw, lichtekooi. Het woord snol hoort bij het werkwoord snollen, dat vroeger gewoon was voor: smullen en voorts wat het woordenboek plechtig noemt: zingenot najagen. Wat de betekenis betreft kan men vergelijken de term: oude snoeper voor: oude vrouwengek.
