Anna Bijns schrijft in een harer gedichten: ic sal schier worden der wormen aes. Zij gebruikt het woord schier in de oorspronkelijke betekenis: snel, vlug, spoedig, weldra.
Men brengt het woord in verband met het werkwoord schijnen en de oorspronkelijke betekenis zou dan zijn: een ogenblik schijnend, flikkerend. Uit de betekenis gauw volgt die van: kort tevoren, zoéven en daaruit is die van: bijna, nagenoeg voortgekomen. In die betekenis is schier beperkt tot de verzorgde schrijftaal. In de spreektaal gebruikt niemand het meer, maar in een klucht van Breero zegt iemand: sinnewer (= zijn we er) nog niet schierf Toen was het woord dus blijkbaar heel gewoon. Wel is nog bekend de samenstelling schiereiland voor: land dat bijna een eiland is omdat het aan de meeste zijden door water wordt omringd.
