In het hedendaagse Nederlands komt medeplichtig alleen in ongunstige betekenis voor. Men noemt iemand medeplichtig als hij opzettelijk behulpzaam is bij het plegen van een misdrijf, als hij daartoe gelegenheid geeft of de middelen ertoe of inlichtingen erover verstrekt.
Zo ongeveer staat het in de wet. In oudere taal had medeplichtig die ongunstige betekenis niet altijd. Men kon er onder verstaan: aan iets deelnemend, dus: deelgenoot, partijgenoot, bondgenoot. Het woord is gevormd uit mede: mee, plus een vorm van het werkwoord plegen. In het Middelnederlands luidde het dan ook: medeplegher. Plegen, pleegde betekent: doen; plegen, placht is: veelvuldig doen, dus: gewoon zijn. Maar het is hetzelfde werkwoord.
