Een liefhebber is iemand die liefheeft. Het hangt er nu maar van af wat hij liefheeft om de ‘kleur’ van het woord te bepalen.
Vroeger kon men zeggen: God is een liefhebber van mensen, maar dat kan nu nietmeer. De betekenis van het woord is verzwakt, eerst tot: een warme genegenheid koesterend voor iets, ergens aan gehecht zijnd. Men sprak van liefhebbers van het vaderland. Nog zwakker is de betekenis: voorstander, bevorderaar, beoefenaar. Hooft spreekt over de liefhebbers der vrijheid, maar men kan ook een liefhebber van kaartspelen zijn, dus graag het spel spelen. En tenslotte wordt het woord toegepast op het gebruik van genotmiddelen. Iemand is een liefhebber van een goed glas wijn of van oesters. Ergens in liefhebberen wil zeggen: zich ergens mee bezighouden zonder vakbekwaamheid te bezitten, dus: amateur zijn. En het Latijnse werkwoord amare betekent: liefhebben.
