Een ijdeltuit is een nuf, een pronkster, een modepop, een vrouw die erg op fraaie kleren is gesteld. Het tweede deel van de samenstelling: tuit, betekent: wufte, lichtzinnige vrouw; het eerste is het bijvoeglijk naamwoord ijdel, dat eigenlijk betekent: ledig, het tegendeel van vol.
Nog betekent de samengetrokken vorm: ijl ongeveer hetzelfde. Men verstaat er onder: dun, luchtig. Uit de oorspronkelijke betekenis vloeit voort die van: zonder werkelijke waarde, zonder geestelijke inhoud. Daarmee is die van: lanterfantend, lichtvaardig, nauw verwant. En daaruit vloeit de betekenis: met zichzelf ingenomen, praalziek, voort. In het woord ijdeltuit gaan dus twee slechte eigenschappen schuil: lichtzinnigheid en pronkzucht.
