Wij kennen elkaar van haver tot gort wil zeggen: door en door, tot in alle bijzonderheden. De uitdrukking is een aardig voorbeeld van de wijze waarop men onbegrepen woorden kan verhaspelen.
Oorspronkelijk zei men: ik ken hem van aver tot aver, waarin aver betekende: zoon. Het woord hangt samen met: af, dus: afstammeling. Iemand van aver tot aver kennen wil dus zeggen: iemands familie kennen van de ene zoon tot de andere; wij zeggen: van vader op zoon.Het woord aver raakte evenwel in onbruik en omdat men liever woorden gebruikt die iets betekenen-al wordt de uitdrukking daardoor onzin-dan woorden die ons niets meer zeggen, zei men in later tijd: van haver tot haver en maakte daarvan weer: van haver tot klaver. En nu die gort? zal men vragen. Misschien is er te denken aan gort uit haver gemaakt, misschien aan het Zeeuwse woord gors: gras en misschien aan een grappenmakerijtje. Dat laatste is het waarschijnlijkst.
