Behalve in samenstellingen als stijgbeugel, en beugeltas en als technische term komt het woord beugel eigenlijk nog slechts voor in de uitdrukking: dat kan niet door de beugel voor: dat is ontoelaatbaar, dat kan niet geduld worden. Dit gebruik van het woord beugel vindt men reeds in oude stadskeuren, waarin bepalingen waren opgenomen over de grootte van honden die de burgerij binnen de stadsmuren mocht houden.
Zo’n bepaling luidde bijvoorbeeld: Soo en moet er niemand honden houden, uytghenomen cleyne honden die door den beugel moghen (d.w.z. kunnen). De beugel was een ijzeren ring, vandaar dat een andere keur zegt: honden zijn verboden uytgheseyt die door den rinck magh. Dit gebruik heeft aanleiding gegeven tot de zegswijze.
