papegaai 1

betekenis & definitie

papegaai [bepaalde vogel]. Papegaai, Duits Papagei, Engels popinjay, oud-Frans papegai, papegaut, Italiaans pappagallo, Spaans en Portugees papagayo, stammen zonder twijfel af van het Arabische babagâ of het Perzisch bapgâ, maar daar deze woorden in hun oorsprong noch Arabisch noch Perzisch kunnen zijn, blijft de vraag over in welke taal zij oorspronkelijk thuishoren. Prof. Dozy, die papegaai niet in zijn Oosterlingen opnam, veronderstelt in zijn Glossaire des mots Espagnols, p. 326 dat het een Afrikaans woord is: ‘M. de Slane, dans une note sur la traduction d’Ibn Khallicân (II, 149) a soupçonné qu’il appartient à quelque dialecte Indien. Notre savant indianiste, M. Kern, m’assure, qu’il n’est pas ainsi. Je suppose donc que c’est un terme Africain.’ Onmogelijk is dit zeker niet, maar de ondergeschikte rol die de papegaaien in Afrika vervullen, maakt het minder waarschijnlijk. Doch er is ook nog een andere veronderstelling mogelijk: het woord kan ook van Papoease oorsprong zijn, evenals kazuaris, of ook aan een van de Molukse landtalen behoren. Nieuw-Guinea en de Molukken zijn vanouds wegens de veelsoortigheid en schoonheid van hun papegaaien beroemd geweest. Vergelijk het aangetekende op kaketoe en lori.