de adsorptie van gasatomen (en -moleculen) aan vastestofoppervlakken, waarbij de hechting door een fysische binding tot stand komt, die zich onderscheidt van de chemische binding door een veel geringere bindingsenergie.
Voorbeelden zijn de adsorptie van bepaalde edelgassen en stikstofmoleculen aan metaaloppervlakken. De volgende karakteristieken zijn van toepassing op deze vorm van adsorptie: de adsorptie-energie is kleiner dan ca. 5 J mol−1; er is alleen een merkbare adsorptie bij temperaturen kleiner dan het kookpunt van het adsorberende materiaal (adsorbaat); de geadsorbeerde hoeveelheid gas hangt meer af van het adsorbaat dan van het te adsorberen gas; er is geen sprake van een activeringsenergie (zie Activering) in het adsorptieproces; het geadsorbeerde gas kan in meer lagen op het oppervlak aanwezig zijn.