in het algemeen: afslijting, uitslijting. In de geologie in de Europese literatuur is erosie (Fr.: érosion; Du.: Abtragung; Eng.: erosion) de term voor de progressieve insnijding van het land door rivieren, gletsjers en zeeën.
Het begrip omvat gewoonlijk ook de afvoer van het afbraakmateriaal door de transporterende media. In de Verenigde Staten wordt erosie samen met denudatie gebruikt voor het gecombineerde effect van alle vormen van degradatie van gesteente. Het oplossen van gesteenten door regen, rivieren of zeewater wordt soms ook erosie genoemd; men zou hier echter van corrosie moeten spreken.In de techniek is erosie de aantasting van materialen door wrijven en schuren van bijv. zand, meegevoerd met o.a. de wind, en botsing met vloeistoffen. Voorts zie Corrosie.
In de wapenleer is erosie het uitslijten van de loop van een vuurwapen als gevolg van de beweging van het projectiel door de loop en door de inwerking van de gassen der voortdrijvende lading, die met grote snelheid en onder hoge druk langs de zielwand strijken.