(Fr.: brûler; Du.: abbrennen; Eng.: to burn off), het verwijderen van oude verflagen door middel van een verfbrander (brandlamp), die de verflaag verkoolt, zodat deze gemakkelijk met een afsteekmes kan worden verwijderd.
Vroeger werd vooral benzine, thans vooral propaan- of butaangas als brandstof gebruikt. Bij sommige typen branders wordt een door de vlam verhit element over het verfoppervlak bewogen; hierbij is het brandgevaar sterk verminderd. Deze typen zijn echter alleen bruikbaar voor vlak werk. Bij het afbranden van loodhoudende verven dient men op zijn hoede te zijn voor loodhoudende dampen die door de verhitting ontstaan.Minder gevaarlijke middelen voor de verwijdering van verflagen zijn de zgn. afbijters (zie Afbijt).
Een zeer grote verbetering van het afbrandproces van verflagen in verband met een grote brandveiligheid is de prentbrander. De prentbrander is een doosvormige kamer van ca. 120 mm × 150 mm met gastoevoer door een rubber slang vanuit een propaanreservoir. Verbranding van het gas geschiedt met zuurstof uit de lucht. De temperatuur van de doosvormige kamer is ca. 700 °C, waardoor zelfs zeer oude harde verflagen snel verzachten en met een schraapmes licht afschraapbaar worden. Het apparaat wordt met de linkerhand bediend, enige ogenblikken plat op de oude verflagen gehouden, waarop met de rechterhand de verf wordt afgeschraapt. Het is een proces dat vrij snel in zijn werk gaat, al prefereert de particuliere schilder in het algemeen de losse benzinebrander, boven het gebonden zijn aan de propaancilinder en de gastoevoerslang.