(manumitteerde, heeft gemanumitteerd), (hist.) ontslaan van een slaaf uit slavernij en toelaten tot een staat met beperkte burgerrechten. Nog eer de Zondag morgen daar was had de overste den vrijbrief in handen, en aangezien het nieuws- en advertentieblad niet vóór Dinsdag in ’t licht verscheen, werd niemand gewaar wat voorgevallen en dat James gemanumitteerd was (van Schaick 1866: 70).
-Etym.: Vermoedelijk afgeleid van manumissie. Oudste vindpl. plak. van 1733 (S&dS 411). Zie ook: gemanumitteerde.
