Wie ergens in grasduint, snuffelt ergens naar hartelust in rond om datgene te zoeken dat het meest van zijn gading is. Een grasduin is oorspronkelijk een met gras begroeide hoogte, heuvel of duin en werd beschouwd als een plek waar het voor ’t vee prettig grazen was.
Wie in grasduinen ging, zoals in vroeger tijd werd gezegd, ging ergens lustig in te gast. Vermoedelijk is uit dit meervoud van het zelfstandig naamwoord grasduin het werkwoord ontstaan dat wij in de huidige taal bezigen.
