Drinken als een Tempelier zeggen we om aan te geven dat iemand overdadig drinkt. ‘Je bois comme un templier’ schreef al de Franse satirische schrijver François Rabelais (1494-1553), waaruit blijkt dat we hier met een eeuwenoude uitdrukking te doen hebben. Gesuggereerd wordt dat de Tempeliers, in de twaalfde en dertiende eeuw een orde van riddermonniken, bijzonder goed met de kruik wisten om te gaan.
Zeker is dat de orde, die in 1118 door Hugues de Paynes en acht andere Franse edellieden werd gesticht om de pelgrims die naar het Heilig Land reisden te beschermen, even rijk als machtig was. Hun naam ontleenden de Tempeliers aan het feit dat de koning van Jeruzalem hen een deel afstond van het koninklijk paleis aldaar, in de directe nabijheid van de vroegere Tempel van Salomo. De Orde van de Tempeliers groeide uit tot een machtig leger dat de ‘ongelovigen’ bestreed; op vele plaatsen in Europa bezaten zij aanzienlijke rijkdommen. Dit wekte de naijver op van Filips de Schone, koning van Frankrijk (1285-1314); hij beschuldigde de orde van ketterij en zedeloosheid en ontketende na 1307 een bloedige vervolging van de Tempeliers. In 1312 werd de orde van de Tempeliers opgeheven door Paus Clemens v, die in 1303 door toedoen van Filips was gekozen en zich in 1309 in Avignon had gevestigd. In 1314 werd de grootmeester van de orde met een aantal ridders op de brandstapel gebracht en vervielen de bezittingen van de Tempeliers aan de Franse koning.
