Het Fort Hoek van Holland is een pantserfort, dat in de jaren 1880 is gebouwd voor de verdediging van de Nieuwe Waterweg en ter bescherming van de strategische belangrijke Rotterdamse haven. In het kader van de modernisering van het Hollandse vestingstelsel werden in die tijd meerdere kustverdedigingsforten gebouwd, waaronder die van Hoek van Holland.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft het fort een belangrijke positie ingenomen in de verdediging van Nederland. In 1939 komt versterking van bemanning tijdens de algehele mobilisatie.
Op 13 mei 1940 vertrekt koningin Wilhelmina vanaf een nabijgelegen steiger naar Engeland. Op diezelfde dag vestigde de Ministerraad zich noodgedwongen in het fort. Daar werd besloten ‘de strijd voort te zetten, maar overgave aan te bieden, zodra verder weerstand bieden doelloos en nutteloos was’. Ook nam het kabinet het besluit de regeringszetel naar Engeland te verplaatsen. ‘In het stadium waarin de strijd thans is gestreden, heeft de regering het noodzakelijk geacht, in het belang van het land zijn overzeese gebiedsdelen en ter bewaring onder alle omstandigheden van haar volledige vrijheid van handelen, de zetel van het bewind te verplaatsen. Hare majesteit de Koningin en haar ministers hebben zich daarom naar elders begeven.’ Na dit laatste kabinetsberaad weken ook de ministers uit naar Engeland. Dit deden ze met de Engelse torpedojager H.M.S. Windsor, die om 19:20 uur uit Hoek van Holland vertrok.
Op 15 mei 1940 bereikten de Duitsers het fort. Tijdens de inval van de Duitsers wordt er vanuit het fort geschoten op Duitse parachutisten. De volgende dag werd het fort ingenomen. Tijdens de oorlog is het fort door de Duitsers deels gesloopt. Onder andere het complete geschut, de koepels en de stoommachines zijn elders door de Duitsers gebruikt. In koepel A werd een uit 1919 daterende bakoven aangebracht.
