VEINE HEBBEN betekent ‘geluk hebben’, maar de zegswijze verwees oorspronkelijk naar een bron. Net als ‘ader’ kon het Franse woord ‘veine’ een waterbron aanduiden.
Later ging het ook, in overdrachtelijk gebruik, ‘dichtader’ betekenen; er is dus geen verband met een lichaamsader. Uit de betekenis ‘dichtader’ ontwikkelde zich in het Frans de betekenis ‘inspiratie’: être en veine betekent ‘zich geïnspireerd voelen’. Vervolgens was het nog maar één stap naar de betekenis die wij ook in het Nederlands kennen, namelijk ‘geluk hebben’. De Fransen zeggen het net zo: avoir de la veine.
