zegt een uitdrukking. Iedereen wil het hebben, en niemand vraagt naar de eventueel onfrisse herkomst.
En toch. Als geld wél stonk, zouden we de geur onmiddellijk herkennen. Het zou de geur van urine zijn. Het spreekwoord gaat terug op een anekdote over de Romeinse keizer Vespasianus (9-79 na Chr.). Vespasianus’ zoon Titus had kritiek geuit op het feit dat zijn vader zojuist belasting was gaan heffen op openbare waterplaatsen.
De keizer pakte het eerst geheven belastinggeld, duwde het zijn zoon onder de neus en vroeg of het geld stonk. Nee, zei Titus. ‘Toch komt het van de waterplaatsen’, aldus Vespasianus.
