triplicatus

betekenis & definitie

triplcátus (-a, -um), - van Lat. tri (in samenstellingen), drie(maal); plicātus (zie aldaar), geplooid, gevouwen: driemaal gevouwen, met 3 plooien, drievoudig. Calanthe - Ames [O. Ames] dankt haar soortnaam aan Rumphius (zie Rumphia), die de plant flos triplicātus (drievoudige bloem) noemde, dewijl haar bloemen op hem den indruk maakten uit 3 boven elkander geplaatste bloemen te bestaan. {p. 598}