Zilverspiegel - noemt men een spiegel, die ontstaat, doordat zich uit een zilver bevattende oplossing het zilver zich afzet op glas, in een gelijkmatige spiegelende laag. Dit geschiedt vooral, als men alkalische zilverzoutoplossingen, zooals men verkrijgt door zilveroxyde onder enkele voorzorgen op te lossen in ammonia, samenbrengt met aldehyden (formaldehyde, druivensuiker, enz.). Terwijl de vroegere spiegels steeds werden gemaakt door het glas met een laag tinamalgaam, z.g. foelie, te bedekken, is dit later wegens het daarmede verbonden gevaar van kwikvergiftiging verboden en worden alle spiegels op de boven aangegeven manier gemaakt. Om voldoende aanhechting van het zilver aan het glas te verkrijgen, moet dit absoluut schoon zijn. Nadat zich het zilver heeft afgezet, wordt de laag gedroogd en tegen beschadiging en den invloed van de atmosfeer door een vernislaag beschermd.
De spiegel is alleen van de glaszijde te gebruiken. Men kan echter ook op deze wijze spiegels maken, die van de zilverzijde zijn te gebruiken, welke veel fraaier beelden geven, daar dan geen sprake is van spiegeling op voor- en achterkant van het glas, waardoor zij voor optische instrumenten alleen bruikbaar zijn. De zilverlaag kan hier echter niet door een vernislaag worden beschermd en is dus aan den invloed van de atmosfeer blootgesteld en daardoor veel minder houdbaar. In de scheikunde gebruikt men de vorming van een z. als middel om een aldehyde aan te toonen.