Wondkoorts - temperatuursverhooging van het menschelijke lichaam, die bijna altijd gepaard gaat met stoornissen in pols, ademhaling, spijsvertering en algemeen welzijn. Zij treedt slechts dan op, wanneer een wonde op een of andere wijze is verontreinigd of geïnfecteerd. De wonde kan als oorzaken voor de w. bevatten: ziekmakende bacteriën of haar stofwisselingsprodukten, giftige eiwitstoffen, ontstaande door weefselverval in etter of rottingshaarden, of eenvoudig omzettingsprodukten van bloed. De genoemde levende en doode vergiften geven, wanneer zij langs bloed- of lymphbanen in het bloed en dus in het menschelijk lichaam van uit de wonde zijn opgenomen, aanleiding tot de volgende verschijnselen.
De w.-lijder voelt zich ziek, de maagfunctie is gestoord, pols- en ademhalingsfrequentie zijn toegenomen. Doordat de genoemde stoffen tevens de normale reguleering van warmteproductie en warmteverlies van het menschelijk lichaam op een bepaalde wijze in de war brengen, stijgt ook de lichaamstemperatuur. Het optreden van w. bewijst: eensdeels, dat er bacteriën of vergiften in het bloed worden opgenomen, anderdeels, dat het lichaam bezig is zich te verweren tegen die ingedrongen stoffen. Dit verweer geschiedt, doordat het lichaam zelf in staat is tegen vergiften te vormen, welke verschillend zijn naar gelang van het soort vergif, dat van uit de wonde in het bloed wordt opgenomen. Het lichaam produceert twee groote groepen van tegenvergiften: de alexinen, welke voornamelijk de bacteriën vernietigen ; de antitoxinen, welke de vergiftige chemische stoffen neutraliseeren. Buitendien zouden witte bloedlichaampjes (phagocyten) het vermogen bezitten om de bacteriën in zich op te nemen en te vernietigen.
