Vespasianus - (Titus Flavius), Rom. keizer 69—79 n. C., geb. 9 n. C. nabij Reate in MiddenItalië, was 61 consul en vervolgens stadhouder in Afrika ; 66—69 streed hij tegen de oproerige Joden. Na den val van keizer Otho liet V. zich tot keizer uitroepen ; de senaat verklaarde zich voor hem en bekrachtigde zijn gezag. Daarmede was echter de rust in het rijk nog niet hersteld. Het beleg van Jeruzalem liet V. aan zijn zoon Titus over ; in het N. waren de Batavieren onder Claudius Civilis opgestaan en hadden zich ook tal van Galliërs verbonden om een onafhankelijk Gallisch rijk te stichten.
In den zomer van 70 viel Jeruzalem, en Gallië werd door Petilius Cerialis onderworpen; in 71 heerschte overal vrede. In Rome, waar V. eerst in 70 was aangekomen, herstelde hij de militaire tucht en bracht het rijksbestuur in orde door groote spaarzaamheid en strenge belasting-contrôle. Hij liet ook tal van bouwwerken uitvoeren, o. a. het amphitheatrum Flavium(Colosseum); voorts bevorderde hij het onderwijs en verbeterde de zedelijke toestanden. V. overleed 23 Juni 79, twee zoons nalatend, Titus en Domitianus, die hem na elkander als keizers opvolgden.
