Veen (otto van) - ook Octavio Vaenius genoemd, geb. te Leiden 1556, gest. te Brussel 1629, Vlaamsch dichter en schilder, het type van een humanist, die naar den toenmaligen eisch van beschaving, ervaren was in de schoone kunsten. Als schilder beteekent hij niet zooveel, wat zijn werken betreft, ware hij niet de leermeester van Rubens geweest. Zelf vertegenwoordigt hij die Italianiseerende richting in de laat 16de-eeuwsche schilderkunst in de Zuidelijke Nederlanden, die het ideaal der kunsten in Italië zocht. Hij vertoefde daar vanaf 1576 en was vijf jaren leerling van Federigo Zucchero te Rome.
Als technisch knap schilder keerde hij naar Brussel terug en onderwees daar diezelfde voor den Nederlandschen geest toch wat theoretische en aangeleerde schilderkunst. Het is typeerend, dat Rubens hem al spoedig overvleugelde, niet alleen omdat het talent van dezen veel genialer was, maar ook omdat het wezen der Romanistische richting had afgedaan. Als teekenaar en ontwerper van wandtapijten is Vaenius ook bekend; Lodewijk XIII trachtte hem daartoe naar Parijs te lokken, maar hij gaf de voorkeur aan een verblijf als hofschilder bij den stadhouder der Nederlanden. Litt. en opgave zijner werken bij Wurzbach, Niederl. Künstlerlexikon, terwijl zijn beteekenis ten opzichte van Rubens in de litteratuur over dezen schilder uitvoerig wordt toegelicht.
