Veelvoudig punt - 1) van een kromme lijn: punt, waarin de raaklijn meer dan twee samenvallende punten met de kromme lijn gemeen heeft (zonder buigpunt te zijn). De eenvoudigste veelvoudige punten zijn de dubbelpunten. Een dubbelpunt kan zijn een knooppunt, d. i. een punt, waar de kromme lijn zichzelf doorsnijdt, dus twee raaklijnen heeft, of een keerpunt, waar de kromme lijn den vorm heeft van een scherpe punt, of een geïsoleerd punt, dat los van de andere deelen van de kromme lijn ligt. Drievoudige punten hebben in ’t algemeen drie verschillende raaklijnen, enz.
2) van een oppervlak: punt, waarin het oppervlak oneindig veel raakvlakken heeft; bij een dubbelpunt raken deze aan eenzelfden tweedegraadskegel (kegelpunt); deze kegel kan uiteenvallen in twee vlakken (biplanair punt), welke twee vlakken ook kunnen samenvallen (uniplanair punt).
