Valeriaanzuren - C4H9COOH. -Men kent vier isomere v., waarvan het belangrijkste is het isovaleriaanzuur (CH3)2: CH.CH2.COOH, kpt 174°, s. g. 0.932, voorkomend in sommige plantendeelen, o. a. in den valeriaanwortel; ’t is een olieachtige, sterk naar rottende kaas riekende vloeistof, die vrij goed oplost in water. Om dit v. te bereiden destilleert men valeriaanwortel met water of wel men oxydeert amylalkohol met kaliumdichromaat en verdund zwavelzuur. De valeriaanzure amylester of amylvaleraat is een zeer aangenaam riekende vloeistof, die men gebruikt om aan suikerwerk een geur van appelen te geven.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
