Theurgie - (Gr.), het zich bezig houden met het goddelijke, of het staan onder invloed van het goddelijke; ook gebezigd ter aanduiding van die voorgewende kunst, om (doorgaans onder aanwending van zekere geheimzinnige plechtigheden) den mensch in gemeenschap te brengen met de geestenwereld. De T. behoort vooral in het Oosten thuis en was reeds aan de Chaldeeën bekend, een der bezigheden van de Perzische magie, alsmede van de Egyptische priesters. Ook vele neo-platonische wijsgeeren, met name Jamblichus en Proclus, hadden er veel mede op, en in de Middeleeuwen speelde de omgang met de geestenwereld een groote rol. Litt.: Lobeck, Aglaophamus (2 dln., Koningsb. 1829) en Salverte, Des Sciences occultes (2 dln., Par. 1829).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
