Rousseau (théodore) - Fransch landschapschilder, 1812—67, gerekend tot de „School van Barbizon”. Hij heeft geschilderd in bijna geheel Frankrijk vóór hij zich vestigde te Barbizon, waar hij de eiken schilderde in het woud van Fontainebleau. Doch ook vandaar reisde hij naar elders, heeft geteekend en geschilderd in de Jura, Cévennes, Normandië, les Landes, Pyreneeën, waar de grootschheid van ’t landschap hem aantrok. Hij trachtte tot den grond van 't organisch leven door te dringen en gaf een plastisch beeld van de natuur in haar krachtigste vormen.
Zoo werd hij de schilder van ’t ruwe gebergte met kloven en granietblokken, maar ook van de oeroude boomon, eiken vooral, met zich wringende takken. Gedurende langen tijd miskend, werd hij eindelijk in 1852 gedecoreerd, en eerst met de tentoonstelling in 1867 vlak vóór zijn dood met de officiersmedaille van ’t legioen van eer begiftigd. — Litt.: Alfred Sensier, Souvenirs sur Th. Rousseau; Künstler-monographien No. 57. Th. R.; Anne Hallema, Els. Mft. LVI No. 10.