Rathenau (dr. walter) - Duitsch industrieel, schrijver en staatsman, geb. 1868 te Berlijn, studeerde er voor ingenieur, werd lid van de wereldfirma A. E. G. („die Allgemeine Elektrizitäts Gesellschaft”), aldaar door zijn vader Emil R. (1838-1915) in 1887 opgericht, en volgde dezen in 1915 als directeur op. Tijdens den wereldoorlog organiseerde hij de Kriegsrohstoffabteilung — de afdeeling voor grondstoffen aan het Departement van oorlog — om Duitschlands oeconomisch uithoudingsvermogen te versterken en voerde in 1921 als Minister van „Herstel” de onderhandelingen met Loucheur over de Duitsche leveringen in natura, welke tot de overeenkomst van Wiesbaden leidden. In October 1921, toen de democraten uit de coalitie gingen, trad hij uit het kabinet. Als bekwaam organisator werd hij door de regeering naar Londen en Parijs gezonden, om als rijkscommissaris in officieele kringen besprekingen te houden.
Daarop vertegenwoordigde hij de Duitsche regeering op de Conferentie te Cannes, werd begin 1922 door den Rijkskanselier Wirth met de portefeuille van buitenlandsche zaken belast en trok met dezen naar de Conferentie te Genua (April 1922). In Juni d. a. v. werd hij te Berlijn in zijn auto door revolverschoten gedood. De gevolgen van deze politieke moord zijn thans (Juli 1922) nog niet te overzien. Van zijne geschriften, waarvan „een onuitroeibare idealistische overtuiging”, dat er een vernieuwing van de verwordene samenleving moet komen, den grondslag vormt, noemen we: Zur Kritik der Zeit (1912); Von kommenden Dingen (1916, zijn hoofdwerk, 65 maal herdrukt); Die Neue Wirtschaft (1917); der Neue Staat (1919): Autonome Wirtschaft (1919).
